0

Aankondigingen van de expositie ‘Japan in Beeld’ kwamen eind vorig jaar al op FB langs en voor mij betekende dat een bijzondere combinatie: Fotografie én Japan. Mijn collega’s van ruim honderd jaar geleden maakten daar tal van verschillende soorten professionele opnamen; Studiowerk met geënsceneerde beelden, portretten, landschapsopname en reportage-fotografie… Dat beloofde wel wat.  Vervolgens kreeg ik voor mijn leraren-opleiding Aikido de opdracht ‘Organiseer een dojo-activiteit’…

Het was al een tijd geleden dat we er samen opuit gingen met de aikido-groep van Aikidojo – in tegenstelling tot een deel van de Katori-groep ( de zwaardvechters ) die onlangs Japan bezochten. Gelukkig was er genoeg enthousiasme voor deze expo in het Sieboldhuis in Leiden en planden we op de zaterdag, de dag vóór de laatste dag van de expositie. Gewoon goeie timing. We vertrokken om 11.14 en arriveerden vlak voordat het parkeerterrein vol verklaard zou worden. Ook gewoon goeie timing. En het was na maanden van treurigmakende regenval voor het eerst een zonnige dag. Oók goeie timing ?? Mmm.. volgens mij meer geluk dan timing ..

De technische kwaliteit van de foto’s was goed hoewel de vergrotingen wat mij betreft wel iets groter hadden gemogen. Maar aan de manier waarop de foto’s gemaakt waren, was duidelijk te zien dat hier niet een paar toeristen aan het werk waren geweest. Veel geënsceneerde beelden waren werkelijk schitterend van opzet, compositie en ook de styling/ aankleding was vaak bijzonder mooi gedaan. Als alles dan samenkomt is het echt genieten.

De studio-opnamen vond ik inspirerend en de afwisseling met reportagefotografie maakte het geheel continue interessant om naar te kijken.

Beneden bij de bookstore kocht ik nog een exemplaar van ‘Erfenis van de Goden’ van Willem Bekink, een vriend en collega van mijn vroegere leraar Erik Louw en dus mede zwaardvechtleraar die een erg leuk boek schreef over de verschillende stijlen ( ryu’s) ‘kenjutsu’ waarvan Katori Shinto Ryu er één is. Katori Shinto Ryu is naast Aikido een dicipline in onze Aikidojo aan de Amstelkade in Amsterdam.

Terwijl een paar van ons nog binnen waren, stond ons nog een fijne verrassing te wachten  want Arnold ging ons meer van de binnenstad van Leiden laten zien. Arnold bracht er zijn jeugd door, werkte erbij als pizzabezorger en kent zodoende elke steeg.  Eerst liepen we over een gezellige en best drukke markt en werden vervolgens naar een sfeervol plein geleid  waar we al onze indrukken over Japan in het begin van de 20e eeuw met elkaar konden delen.

Prachtig plekje in Leiden én een waterig zonnetje
Veel herinneringen aan deze leuke stad

We aten flinke stukken verse appeltaart met slagroom en dronken veel lekkere koffiesoorten en thee. Er waren ( in het begin) ook tosti’s. We dachten ook broodjes te kunnen bestellen, maar die waren er niet zoals op de gevel vermeld stond; Zoiets hadden we nog niet eerder gezien en Eleye had gelukkig weer op alles gerekend en een flinke reep chocolade mee met brownie’s-smaak.

slordige sankyo-techniek - photo by Eleye
Gek doen bij de Pieterskerk

Nadat we de Nieuwe Rijn waren overgestoken maakten we nog een wandeling naar de Burcht van Leiden waar we een mooi uitzicht over de hele stad hadden. De burcht is één van de oudste schoolvoorbeelden van hoe een burcht eruit ziet. Wij vonden vooral het hoogteverschil en de aansluiting met de omgeving erg leuk.

Rond een uur of half 5 besloten we richting parkeerterrein te gaan en het was nog steeds lekker weer; Wat een geluk en het was een supergezellige zaterdag geweest !

Voor mijn aikidoleraren-opleiding oefen ik mezelf in het leren uitleggen van complexe zaken zoals de Japanse naamgeving van de technieken – hieronder alsof ik nog steeds in Hombu-dojo in Tokyo ben :

“Aikido is Family” was een gevleugelde uitspraak van mijn eerste leraar Simon Deering. Leuk om eens naar mijn familie-portretten te kijken >>

Post Views: 348